Yolculuğum

​

Hayatın her zaman bir denge meselesi olduğuna inandım; hırs ile anlayış, iş ile aile, çalışma ile düşünme ve konuşma ile dinleme arasında bir denge. Yolculuğum, öğrenmeye olan sevgim, insanlarla bağ kurmanın neşesi ve anlamlı bir şekilde büyüme ve katkı sağlama isteğimle şekillenen bilinçli tercihlerden oluştu. Ve tüm bunların merkezinde ailem var; her dönemeçte beni sabit tutan çapa.

​

Küçüklüğümden beri dünyayı sürekli sorgulayan doğal bir merakla büyüdüm. Ortaokulda masa tenisine olan sevgimi keşfettim ve okullar arası turnuvalarda yarıştım. Spor, bana odaklanmayı, disiplini ve rekabetin heyecanını öğretti. Üniversite yıllarımda ise kendimi Ankaragücü takımında yarı profesyonel bir basketbol oyuncusu olarak buldum. Takımın dostluğu, oyunun heyecanı ve seyircilerin coşkusu beni hayata bağladı. Ancak hayat, bana bir tercih sundu: Basketbolu profesyonel olarak sürdürmek ya da iş dünyasına adım atmak. Ben ikincisini seçtim, ama bugün bile bazen oyunda kalsaydım hayatımın nasıl olacağını merak ediyorum.

​

Üniversite aynı zamanda başka bir tutkumun kapısını açtı: Halk dansları. Anadolu Folklor Vakfı ile sahne alarak Türkiye’nin zengin kültürel mirasını canlandırdım. Bu performanslar sadece dans değil; hikaye anlatımı, insanlarla bağ kurma ve hayatın ritimlerini kutlama üzerineydi. Geriye dönüp baktığımda, bu deneyimlerin liderlik ve ekip çalışması konusunda herhangi bir dersten daha fazla şey öğrettiğini görüyorum.

​

Akademik eğitimim, Gazi Üniversitesi’nde Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi eğitimi ile başladı. Burada sadece politik sistemler ve liderlik konusundaki anlayışımı geliştirmekle kalmadım, aynı zamanda insan hayatı ve toplumu şekillendiren derslere de daldım. Psikoloji, felsefe, sosyoloji, tarih, ekonomi ve yönetim gibi dersler, insanların ve onların oluşturduğu sistemlerin nasıl çalıştığını anlamamı sağladı. Bu konular, öğrenme sevgimi ateşledi ve bugüne kadar büyümeye devam eden bir merakın tohumlarını ekti.

​

Daha sonra İstanbul Bilgi Üniversitesi’nde İşletme Yönetimi Yüksek Lisansı (MBA) yaptım. Bu eğitim, stratejik düşünme yeteneğimi geliştirdi ve profesyonel dünyanın zorluklarına daha iyi hazırlanmamı sağladı.

​

Formal eğitimin ötesinde, kitaplara derin bir sevgi geliştirdim. Yıllar boyunca başta felsefe, psikoloji, tarih, liderlik ve klasikler olmak üzere birçok eser okudum. Bu kitaplar, dünya görüşümü zenginleştirdi ve kişisel gelişim ile toplumsal evrim arasında bağlantılar kurmamı sağladı. Kitaplar, bana meydan okuyan ve sınırların ötesinde düşünmeye ilham veren en büyük öğretmenlerim oldu.

​

Kariyer ve Aile Dengesini Kurmak

Profesyonel yolculuğum, sürekli yeniliklerle dolu bir alan olan bilişim sektöründe başladı. Yıllar içinde Cisco, Juniper Networks ve Trend Micro gibi küresel şirketlerde liderlik rollerinde bulundum. Bu roller, sınırları zorlamak, karmaşık sorunları çözmek ve inanılmaz ekipler yönetmek için fırsatlar sundu. Ancak bu pozisyonlar, beni sık sık evimden uzakta bırakan yoğun seyahatleri de beraberinde getirdi. 1999 yılında evlendiğim eşim Ülkü ve 2000 yılında doğan oğlum Can ile 2004 yılında doğan kızım Ece, hayatımın merkezindeydiler. Onlardan ve arkadaşlarımdan uzakta olmak kolay değildi. Hafta sonlarımı tamamen aileme ve az sayıda arkadaşıma ayırdım. Mükemmel değildi ama hem kariyerime hem de sevdiklerime zaman ayırabilmenin en iyi yoluydu.

​

Aldığım en önemli kararlardan biri, Juniper Networks’ten ayrılarak Trend Micro’ya katılmaktı. Bu sadece bir kariyer hamlesi değil; aile ve arkadaşlarıma daha yakın olmayı seçmekti. Geriye dönüp baktığımda, bu kararın hayatımın en iyi kararlarından biri olduğunu görüyorum. Başarının sadece profesyonel kazanımlardan ibaret olmadığını, aynı zamanda beslediğimiz ilişkilerle ilgili olduğunu hatırlatıyor.

​

Koçluk ve İlk Kitap

2004 yılında resmi koçluk eğitimlerime başladım ve Türkiye’de Uluslararası Koçluk Federasyonu (ICF)’nin ilk üyelerinden biri oldum. Koçluk, profesyonel iş kariyerimden bir sapma değil; onun bir uzantısıydı. Derinlemesine dinlemeyi, daha iyi sorular sormayı ve insanları kendi cevaplarını bulmaya teşvik etmeyi öğretti. Bu yetkinlikler, birbirinden çok farklı ekipleri yönetme tarzımı ve zorluklara yaklaşımımı tamamen dönüştürdü.

​

2011 yılında, "Sihirli Adımlar'la Satış" adlı kitabımı yazdım. Bu kitap, satış, liderlik ve kişisel gelişim konusundaki deneyimlerimi geniş bir kitleyle paylaşma fırsatı sundu. Yazmak, öğrendiğim her şeyi gözden geçirmek ve başkalarının gelişimine katkıda bulunmak için ödüllendirici bir deneyim oldu.

​

Taşınma ve Aile İşi

2017 yılında ailemle birlikte Dubai’ye taşındık. Bu karar, hepimiz için yeni fırsatlar ve maceralar getirdi. Aynı dönemde, Eski Datça’daki Taş Konak’ı (www.taskonakeskidatca.com) inşa ettik. Annem Sündüs ve babam Latif Aydın için büyük bir emek olan bu otel, Datça’nın yaz hareketliliği içinde bir aile işi olmuştu. Zamanla onlar için yorucu hale gelse de, otel bugün profesyonel yönetim altında, ailemizin vizyonunu ve adanmışlığını yansıtmaya devam ediyor.

​

Spor ve Kişisel Gelişim

Spor, hayatımın her zaman önemli bir parçası oldu. Profesyonel kariyerim boyunca tenis oynadım ve son zamanlarda padel sporuna ilgi duymaya başladım. Bu sporda, takım oyunu, rekabet ve strateji tutkumu sahaya yansıtabiliyorum. Beden ve zihin dengesini sağlamak için ise Qigong ile enerji akışımı dengelemeyi öğrendim.

​

Eğitim ve okuma alışkanlıklarım, dünyayı bütünsel olarak görmemi sağladı. Kişisel gelişim ile toplumsal etki arasındaki bağlantıları anlamak ve bu anlayışı başkalarını desteklemek için kullanmak benim için her zaman bir öncelik oldu.

​

Geçmiş ve Gelecek

Hayatımın şu noktasında, inşa ettiğim hayattan dolayı büyük bir şükran duygusu hissediyorum. Ankara’nın basketbol sahalarından küresel şirketlerin yönetim ekiplerine, Anadolu’nun dans sahnelerinden Taş Konak’ın huzurlu bahçelerine kadar her adım beni bugün olduğum kişiye dönüştürdü. Ailem, arkadaşlarım, kariyerim, tutkularım; hepsi birbirine bağlı ve benim için paha biçilmez bir hayat oluşturdu.

​

Başarının unvanlar ya da ödüllerle ilgili olmadığını öğrendim. Başarının, kurduğumuz bağlar, paylaştığımız dersler ve verdiğimiz sevgi ile ilgili olduğunu düşünüyorum. Hikayem hala yazılıyor ve geleceğe açık kollarla bakıyorum; en iyi bölümlerin henüz gelmediğini de biliyorum.

​